به آمار زیر از سازمان جهانی غذا(WFP) منتشر در سایت  www.fa.wfp.orgتوجه کنید:

 

·         870 میلیون نفر در جهان غذای کافی برای خوردن ندارند که این تعداد از سال 1990 ،130میلیون کاسته شده اما پس از سال 2008 کاهش تعداد گرسنگان روند کندی داشته است.

 

 

·         تعداد زیادی از این گرسنگان (98 درصد) در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، جایی که 15 درصد جمعیت آن دچار کمبود تغذیه ای می باشند.

 

 

·          منطقه آسیا و اقیانوسیه بیشترین میزان گرسنه (حدود 563 میلیون) را در خود جای داده است که این رقم سیر نزولی دارد.

 

 

·         زنان تقریبا نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند این در حالی است که 60 درصد آمار مربوط به گرسنگی به زنان تعلق دارد.

 

 

·          فقر تغذیه ای هر ساله باعث مرگ 2/6 میلیون کودک زیر پنج سال می شود، یعنی جمعیتی معادل یک سوم جمعیت کودکان جهان.

 

 

·          یک ششم کودکان، حدود 100 میلیون ، در کشورهای درحال توسعه کمبود وزن دارند.

 

 

·         یک چهارم کودکان جهان رشد طبیعی ندارند که این رقم در کشور های در حال توسعه به یک سوم افزایش می یابد.

 

 

·         80 درصد کودکانی که رشد طبیعی ندارند تنها در 20 کشور زندگی می کنند.

 

 

·         66میلیون کودک در مقطع ابتدایی در کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان، گرسنه به مدرسه می روند که 23 میلیون نفر آنها در افریقا هستند.

 

 

این آمار در حالی است که سازمان فائو(WFP) در سال 2014 اعلام کرد: که سالانه ۱.۳ میلیارد تن مواد غذایی یعنی تقریبا ۳۰ درصد از تولید جهانی، به هدر می رود.

 

 

نهادهای سازمان ملل معتقدند که این عدد، تامین کننده نیازهای غذایی حداقل ۸۰۰ میلون گرسنه در جهان است.

 

 

محمد رضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور دولت دهم در حاشیه دومین اجلاس وزرای کشاورزی کشورهای عضو گروه دی 8(منعقد شده در سال 1390) اعلام کرد:آمریکا برای افزایش قیمت جهانی مواد غذایی ، بخشی از گندم تولیدی خود را به دریا ریخت.

 

 

به نقل از فرانس 24، بنا به اعلام سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا سالانه 15.4 میلیون کیلوگرم، معادل 15400 تن مواد غذایی در سراسر ایالات متحده توسط شهروندان آمریکایی دور ریخته می شود. ارزش سالانه مواد غذایی از بین رفته توسط مردم آمریکا معادل 1.3 میلیارد دلار بر آورد شده است.

 

 


 

این ها بخشی از اخبار یکی از معضلات جهان به نام گرسنگی است.می دانیم که جامعه جهانی با ده ها مشکل بدون راه حل روبه روست که حیات جامعه بشری را تهدید می کند.

 

 

چه کسی مسئول  این اتفاقات است؟آیا جامعه جهانی که سردمداران غرب خود را کدخدای آن می دانند،نمی تواند در برابر این مشکلت بایستد؟

 

 

با بررسی مشکلاتی از این دست(مانند تروریسم،گرسنگی،گرمایش جهانی،بیماری های مقاربتی و ...) به یک نکته واحد می رسیم و آن این که رشته اصلی همه این مشکلات به جهان غرب ختم می شود.

 

 

حال سوال اینجاست؛نقطه پایان این مشکلات کجاست؟

 

 

ما اعتقاد داریم که خداوند حکیم است.اگر طلب چیزی را در وجود انسان قرار داده،پاسخی هم برای آن مقدر کرده است.اگر انسان مایل به جاودانگی است،در سرای آخرت جاودانگی او تامین شده و اگر مایل به کمالات نامحدود است،خداوند خود را آن منبع نامحدود کمالات معرفی کرده.در فطرت همه انسان ها،میل به دنیایی عاری از خشونت و مملوء از آرامش قرار دارد_همانطور که همه اقوام در فرهنگ خود،جلوه ای از این جهان آرمانی را به تصویر کشیده اند و برای آن داستان سرایی کرده اند_و این با حکمت خدا در تضاد است که میل به چیزی را در درون انسان قرار دهد ولی آن را بی پاسخ بگذارد.در طول چند قرن اخیر مکاتب بشری سعی کرده اند تا پاسخی برای این میل بیابند و هر یک تئوری هایی دادند که با تحمل هزینه های هنگفت، شکست یکی بعد از دیگری به اثبات رسید و بشر همچنان سر درگم که آن راه اصلی نجات کجاست!

 

 

ولی جامعه ی بشری از همان ابتدا راه را اشتباه رفت.هنگامی که ولایت الهی را نپذیرفت و در برابر آن استکبار نمود و انبیاء را یکی بعد از دیگری انکار کرد و بر سر پیامبر آخرالزمان و خاندان او همان را آوردند که بر سر دیگر اولیاء الله آورده بوده اند تا جایی که خداوند فرمود: قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ(بگو: خدا (همه را نازل کرده)، سپس آنها را رها کن تادر خوض و تفکرات بیهوده خود بازى کنند_سوره انعام آیه 91)

 

 

اینچنین بود که با دور شدن از ولایت الهی،بشریت پله پله در سقوط خود به بازی پوچ و بیهوده مکاتب مادی سرگرم شد و خداوند آنها را از نعمت حضور آخرین حجت خود محروم کرد تا روزی که دوباره راه را بیابند.

 

 

مطالعه مهدویت و مهمتر از آن عمل به برنامه های آن،تنها راه رسیدن به یک جهان سالم است.جهانی که در آن هیچ کس درد نکشد،حق هیچ مظلومی پای مال نشود و مردم آنچنان در رفاه باشند که هیچ کس را نیابند که به او صدقه دهند.

 

 

بیایید تا با هم به سمت این جهان زیبا،جهانی که به جای سردمداران کثیف سرمایه دار غرب،توسط حجت بن الحسن(عج) مدیریت می شود،حرکت کنیم.

 

 

رسول خدا(ص) فرمودند:امت اسلام به مهدی مهر می ورزند و به سویش پناه می برند چنانکه زنبوران عسل به ملکه ی خود پناه می جویند.او عدالت را در پهنه ی گیتی می گستراند،صفا و صمیمیت صدر اسلام را به آنها باز می گرداند،خفته ای را بیدار نمی کند،خونی را نمی ریزد،مردم در زمان ظهور حضرت همچون قبل از ظهور نخواهند بود که خون یکدیگر را به راحتی و مثل زمان جاهلیت بریزند.درآن هنگام پرندگان در آشیانه های خود شادمانندو ماهیان در قعر دریا ها به سرور می پردازند،چشمه سار ها سرازیر شده و زمین چندین برابر محصول خود را می رو یاند.ساکنان زمین و آسمان به او عشق می ورزند،آسمان بارانش را فرو می ریزد و زمین گیاهانش را می رویاند.او هفت یا هشت یا نه سال در میان مردم زندگی می کند.زندگان آرزو می کنند که ای کاش نیاکانشان زنده بودند و آن عدالت و آرامش را مشاهده می کردندو می دیدند که چگونه خداوند برکات خود را بر اهل زمین نازل فرموده است.( الامام المهدی (ع)صفحه 107)