اصل هفتم:هیجان و تربیت

  • در کار تربیت،هیجانی بودن رابطه عکس با تاثیر مثبت دارد.
  • هیجان ها مانند ترس،خشم،بی قراری و ... کنترل انسان را سلب می کنند.
  • افرادی که انگیزش بسیار بالایی داشته و در معرض هیجانی شدن هستند،استعداد ابتلا به  امراضی چون انفارکتوس (سکته قلبی)را دارند.
  • هیجان تغیراتی در بدن ایجاد می کند.مانند فشار خون،ضربان قلب و ... لذا حرکات ارادی فرد را سلب می کند.
  • هیجانی شدن علاوه بر سلب اراده،ضد تسلط آدمی بر خویشتن است.
  • تجربه نشان داده که تسلط و صبوری مربی باعث کاهش پرخاشگری در متربی می شود.و این نکته ای بس مهم است.
  • ترس یکی از هیجاناتی است که متربی را ضایع می کند.
پدر و مادری که به شدت نگران افت تحصیلی فرزندشان هستند از همان ناحیه ضربه می خورند.
  • خشم،ترس،عجله،خوشحالی بیش از حد،حرص،شهوت و تهور دارای آثار بد تربیتی هستند.

اصل هشتم:نگرش مثبت به کودک
  • نگرش های ما در واقع ارزیابی های ما از کودک است و دیدن او از یک زاویه.در حالی که بایدواقعیت ها را دید.
  • در نگرش به متربی،صفات منفی را با قید جزئی به کار ببریم.یعنی بگوییم:"تو در این درس امروز ضعیف به نظر می رسی" یا " این دروغی که گفتی بد بود."
و صفات مثبت را با قید کلی.وقتی راست گفت بگوییم:"تو آدم راستگویی هستی" یا وقتی نمره خوبی گرفت بگوییم:"تو آدم زرنگی هستی"
  • و این بدان دلیل است که فرد خود پنداره مثبت را در خود تقویت کند.کسانی که خود پنداره مثبت دارند،امور را به تلاش و مانند آن اسناد می دهند.مثلا وقتی نمره خوبی گرفت می گوید:" چون وقت گذاشتم و تلاش کردم.کسانی که خود پنداره منفی دارند اسناد به علل منفی می کنند.مثلامی گویند:"شانس ما این بود.
  • اسناد ها یا درونی یا بیرونی است.کسانی که خود پنداره مثبت دارند اسناد را درونی می کنند و می گویند:"زحمت کشیدم،تلاش کردم" و کسانی که خود پنداره منفی دارند،آن را به علل بیرونی نسبت می دهند و عواملی چون اتفاقی و شانسی بودن را مطرح می کنند.

ارزیابی های مثبت
  • تو فرد با هوش و مستعدی هستی.
  • تو از عهده وظایفی که داری به خوبی بر می آیی.
  • تو پشتکار خوبی داری.
  • تا به هدف نرسی از پا نمی نشنی.
  • سازگاری خوبی با دیگران داری.
  • بالاخره موفق می شوی.
  • خودت خوب می دانی چه کاری خوب و چه کاری بد است.
  • احساس مسئولیت خوبی داری.
ارزیابی های منفی
  • تو بسیار کودن و ناتوان هستی.
  • هر کاری که به تو سپرده می شود حتما آن را خراب می کنی.
  • هر کاری را نیمه کاره رها می کنی.
  • با هیچ کسی نمی سازی.
  • امیدی به آینده تو نیست.
  • همه چیز را باید به تو بگویند و الا تو تشخیص نمی دهی.
  • مسئولیت سرت نمی شود.